Hoe ik besmet ben geraakt met het sokkenbreivirus........

Sokken breien heb ik op school nooit geleerd. Maar een aantal jaren geleden wilde ik dit toch leren. Ik heb wol gekocht bij een wolwinkel en ik kreeg een patroon van de verkoopster.
En als ik er niet uit kwam dan mocht ik altijd terugkomen, ik ben een paar maal teruggeweest en toen lukte het om een echte sok te breien. Daar was ik best trots op!
De ene sok na de andere vloog van de pennen. Allemaal herensokken.Op een gegeven ogenblik had mijn man zoveel sokken in zijn kast dat ik besloot ze te verkopen via internet. Mijn kinderen lachten mij uit - dat zou toch niks worden. Maar... het bleek een succes. De ene bestelling na de andere volgde.Van het een kwam het andere, ik besloot het ook op markten te proberen en ook daar raakte ik mijn sokken kwijt.

Het is eigenlijk een verslaving geworden. Als ik langs een wolwinkel loop, dan moet ik even naar binnen. En ja, dan zie ik al die mooie kleuren wol, dat kan ik niet laten liggen. Het is net als een snoepwinkel. Alleen daar kan ik wel zomaar voorbij lopen.

Deel van mijn voorraad - hier word je vrolijk van!